Cześć wszystkim! 

Dziś przy niedzieli postaram się odpowiedzieć na pytanie: jak zaplanować sakrament Chrztu Świętego?
Nie każdy zdecyduje się ochrzcić swoje dziecko i ja to rozumiem. My zdecydowaliśmy się na ten sakrament u jednej i drugiej córki. Żadne z nas nie uważało tego za przymus tylko naszą wybór. Chcemy by nasze córki wychowywały się w wierze katolickiej – takiej jak i my.
Karoliny pierwszy sakrament odbył się 16.10.2016, Kariny odbędzie się w połowie kwietnia. Dlatego, że jestem w trakcie przygotowań, chciałam Wam opisać mniej więcej jak to wygląda z naszej strony. Z Karolą zaczęłam organizować całe przedsięwzięcie, gdy skończyła miesiąc. Przyznam szczerze, że nie znalazłam żadnego poradnika, który poprowadziłby mnie przez ten okres. Może wydawać się śmieszne szukanie poradnika do organizacji chrztu, ale będąc młodą zabieganą mamą, która ma zebrać dwie rodziny razem i przy okazji nie zwariować, nie jest wcale takie proste jak może się wydawać. W szczególności, gdy to pierwsza uroczystość organizowana w całości przez nią samą. 

 
Od czego zacząć? Od wyboru rodziców chrzestnych. Jest to wybór na całe życie maleństwa. Osoby, które wybierzecie nie tylko musicie być ich pewni na sto procent, ale muszą spełniać pewne kryteria, których wymaga większość proboszczy. Muszą mieć przyjęte sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii oraz należeć do wspólnoty Kościoła katolickiego. Ponadto spotykamy się z innymi warunkami jakie muszą spełniać. Między innymi są to: ukończone 16 lat, chrzestna nie może być w ciąży, chrzestni nie mogą żyć na tak zwaną kocią łapę (Pamiętajcie, że ślub cywilny nie jest akceptowany w Kościele katolickim. Często i przez to rodzice mają problemy by proboszcz się zgodził ochrzcić ich dziecko.) Rodzice chrzestni muszą dawać dobry przykład i zachęcać do prowadzenia życia chrześcijańskiego. Biorą również odpowiedzialność za chrześcijańskie wychowanie swoich chrześniaków, jeżeli ich rodzice lub opiekunowie zaniedbują swoje obowiązki. Mi natomiast rodzice tłumaczyli, że rodzice chrzestni zastępują ich, gdy ich zabraknie. Między innymi tym kryterium kierowaliśmy się przy wyborze rodziców dla naszych pociech. U jednej i drugiej córki byliśmy pewni Mam Chrzestny od samego początku. Jedną z nich dobrze znacie. Karoli Mamą Chrzestną została Daria – tak, to ta obok mnie na zdjęciu, z którą wspólnie prowadzimy zimne kawy.  Z Kariną świetnie udało się, że moja młodsza siostra miała bierzmowanie rok temu. Po rozmowach wybraliśmy również Chrzestnych, którymi zostali bracia męża. Sam wybór to połowa sukcesu. Należy zapytać naszych kandydatów czy się zgodzą nimi zostać. Niby nie powinno się odmawiać, ale zdarza się to często. Nasi wiedzieli zanim nasze córki przyszły na świat, że nimi zostaną.
Co następne? Decyzja, kiedy najważniejszy sakrament ma się odbyć. Większość dzieci przechodzi pierwszy sakrament już w pierwszym miesiącu życia. Sprawdza się to głównie, dlatego, że maluszki nieświadome niczego śpią przez całą uroczystość. Jak wybierzecie mniej więcej kiedy ma się odbyć sakrament, udajecie się do proboszcza w celu ustalenia daty. Nad wyborem kościoła też się zastanówcie dobrze. Nie musi to być kościół do którego należycie – my właśnie tak wybraliśmy. Idąc prosić o sakrament Chrztu Świętego warto przygotować się na tak zwane „Bóg zapłać z cennikiem”. My mieliśmy przygotowaną kopertę. Mimo, że ksiądz od nas jej nie chciał. Często pada pytanie ile dali rodzice księdzu. My daliśmy 200 zł, za każdym razem. Rozbieżność u rodziców jaką zauważyłam jest spora. Od 0 do nawet 3000zl. Ja uważam, że każdy daje tyle na ile go stać i nikomu nie będę zaglądać do portfela.
Następnie tworzymy listę gości. Liczba osób, którą chcemy zaprosić przyda się przy rozmowach z menadżerami restauracji. Tym też przechodzimy do drugiej decyzji, którą musimy podjąć. Czyli miejsce gdzie ma odbyć się poczęstunek dla gości. My zdecydowaliśmy się na restaurację za każdym razem. Przy Karoli odwiedziliśmy  5 miejsc, gdzie ceny naprawdę się różniły – od 25 zł za talerzyk do 150 zł. Wszystko zależy ile dań, jakie te dania mają być, czy pojawi się alkohol i co tak naprawdę nam się zamarzy. Ja uważałam od samego początku, że najważniejszy w tym dniu jest sakrament, a nie impreza dla gości. Nie zgodziłam się na alkohol i wybrałam opcję podstawowego poczęstunku (zupa, II danie, tort oraz ciasto). Jeżeli decydujecie się na poczęstunek w domu, macie wycieczki po restauracjach z głowy. Planujecie w domu co chcecie podać. Upewnijcie się czy starczy Wam zastawy stołowej oraz miejsca by pomieścić wszystkich gości. Zróbcie sobie listę zakupów dużo wcześniej. Warto również sprawdzać promocje w supermarketach, ponieważ często możemy upolować np. napoje w połowie ceny. Należy również zamówić tort oraz ciasto (najlepiej zrobić to w tym samym czasie co salę.). Jeżeli chcecie mieć pamiątkę w postaci zdjęć to też idealny moment, by zamówić fotografa. W między czasie możecie również zamówić kwiaty jeżeli się na nie decydujecie oraz dekoracje. 

Kiedy wręczyć zaproszenia? Najlepiej dać co najmniej miesiąc szybciej zaproszenia gościom, by się mogli spokojnie przygotować. Zaznaczcie tam koniecznie dzień do którego chcecie by potwierdzili swoją obecność. Oczywiście w miarę Waszych możliwość wręczajcie je osobiście. Wyżej macie pierwotny wzór zaproszeń Karoli jakie robiłam sama.
Co należy zakupić?
To już zależy od tradycji jaka u Was panuje i tego co ustalicie z rodzicami chrzestnymi. Najbardziej znana tradycja to ta, że matka chrzestna kupuje ubranko do chrztu i ubiera maleństwo. Ojciec chrzestny natomiast kupuje świece. My zakupiliśmy szatkę oraz świecę sami. Zakupiłam jednej i drugiej córce identyczne na allegro. Wybór jest ogromny. My mamy z modlitwą „Aniele stróżu mój.”, datą oraz imionami córek. (Pamiętajcie, by świece zachować. Powinno się ją trzymać przez całe swoje życie. Na pewno przyda się do komunii.) Możecie pomyśleć również o zakupie podarunku dla gości. My po posiłku podarowaliśmy ciasto, a gdy dostaliśmy zdjęcia z sesji dołączyliśmy je z podziękowaniem. Tak samo zrobię przy uroczystości Kariny. Należy również zakupić ubrania dla rodziców. I tu uzbrójcie się w cierpliwość, ponieważ jest to bardzo męczące i zajmuje sporo czasu. 

 
Dzień przed uroczystością sprawdźcie i przygotujcie sobie wszystko. Ja np. zapomniałam o rajstopach i ubierałam je w samochodzie. :D Napisałam Wam takie małe kompendium wiedzy, które zapamiętałam z naszego sakramentu. Przy okazji przypominając sobie co mnie czeka. Pamiętajcie, że w tym dniu najważniejszy jest sakrament Chrztu Świętego naszego małego aniołka i on sam, a nie jakaś niezadowolona ciotka. Sporo rzeczy może nie wyjść tak jakbyśmy tego oczekiwali, ale nie to jest ważne. Cieszmy się tym wyjątkowym dniem po prostu.

Cześć! 

Zakładam, że spora część z Was, choćby z czystej ciekawości, sięgnęła po wersję papierową lub wybrała się do kina, by poznać historię pięćdziesięciu odcieni szarości. Ja, przyznaję, poznałam tę historię w obu formach z czystej ciekawości i choć książkę uważam za kompletne dno, tak zasiadając przed pierwszą częścią filmu zaraz po jego premierze spodziewałam się dostać dramat, nie romans z elementami filmu erotycznego - i dostałam, całkiem niezły. Podeszłam do tematu Christiana i jego (wtedy przynajmniej) niecodziennych upodobań bardziej od strony psychologicznej i chyba to sprawiło, że nie poczułam się rozczarowana. A z drugiej strony z całą pewnością to, że jedyną emocją towarzyszącą mi podczas lektury było rozbawienie. 

Zanim nasze zimne kawy stały się zimnym kawami pisałam Wam o swoich odczuciach względem drugiej części - tutaj zostawiam Wam link do tego postu - a jako że sieć huczy od opinii o trzeciej, a ja zdążyłam już wyrobić sobie własną, nie przedłużając, zapraszam do czytania. 

Przed ekranizacją poprzedniej cześć sięgnęłam po książkę, żeby mieć jakieś porównanie, ale nie byłam w stanie jej zmęczyć. Teraz też miałam taki plan... ale zwyczajnie nie zdążyłam. I bardzo się z tego cieszę! O fabule pisała nie będę, chcąc nie chcąc każdy coś słyszał, więc skupie się bardziej na odczuciach.

Przed napisaniem tej recenzji cofnełam się do poprzedniej i przypomniałam sobie, że nie byłam tym filmem zachwycona. Nie powiem, że tą częścią jestem, bo jak słusznie określiła to dzisiaj moja znajoma, która również wybrała się wczoraj do kina - Nowe oblicze to swego rodzaju bajka o miłości, z kilkoma odważnymi scenami. Przez zdecydowaną większość seansu siedziałam z uśmiechem na ustach, bo o ile fabularnie ten film może nie jest zabawny, tak jego realizacja była. Pomijam kwestię związaną z seksualnością Christiana, które zachwyca wiele kobiet, a która dla mnie nie była taka oczywista, ale scena, w której Ana prowadziła mój wymarzony samochód sprawiła, że i tak poczułam swego rodzaju uczucie zazdrości. Tej w granicach rozsądku :)

Jedną z rzeczy, która miło mnie zaskoczyła była przemiana głównych bohaterów. O ile dalej uważam, że z psychopatycznym podejściem do związku Christiana nie byłabym w stanie wytrzymać, tak odniosłam wrażenie, że Ana trochę dorosła. I jak ona pięknie wyglądała! Po pierwszej części napisałam gdzieś, że działa mi na nerwy podobnie jak Bella ze Zmierzchu, jednak przy tej części to uczucie "wyparowało", ustępując miejsca... Hm, jakby to powiedzieć, przyjemności patrzenia na dojrzałość postaci - od stylu ubierania się przez zachowanie do wyraźnie ukazanego poczucia odpowiedzialności za pewne decyzje i ich konsekwencje, które mogły przecież - i wywołały - również u niej poczucie strachu.

Kontynuując to, co mówiłam przy poprzednich częściach - i tym razem nie powiem, że jest to wybitny film. Jednak w kontekście tego, że seria tych książek jest jedną z tych, które uważam za największą lub jedną z największych porażek współczesnej literatury po jaką zdarzyło mi się sięgnąć - uważam, że film jest dobry. Są filmy, które wbijają w fotel, takie, po zakończeniu których nie wstaje się i nie wychodzi od razu i takie, na których człowiek po prostu się uśmiecha. I myślę, że głównym czynnikiem stanowiącym o dobrym odbiorze tej produkcji jest dystans do tego, co zostało w niej ukazane.

Na koniec powiem Wam, że odnośnie tych scen erotycznych, na które to w większości czekają odbiorcy, tutaj było ich chyba najwięcej. Nie poczułam się jednak ani zgorszona ani zażenowana, a to chyba w tym przypadku ważny element.

I muzyka! Tutaj, ponownie, naprawdę duży plus.

Wybieracie się do kina? Jakie macie zdanie na temat tej serii? :) 

Cześć!

Często spotykam się z pytaniami na forach internetowych o to gdzie przechowujemy zdjęcia, bądź gdzie najlepiej wywołać wspomnienia zapisane na fotografii. Ja całkiem przypadkiem wpadłam na portal empikfoto. Korzystam z ich usług kolejny rok i nadal jestem tak samo z nich zadowolona jak na początku.

Na stronie dostępnych jest kilka form wydruku zdjęć oraz standardowe odbitki. Przykład kilku macie niżej, jak widać nie są to tylko standardowe rozmiary, a jakość jest jak najbardziej na plus. 

Ostatnio z okazji dnia babci i dziadka skusiłam się na opcję kalendarza. Powiem Wam szczerze, że tak mi się spodobał, że czekam na drugi, który zawiśnie w naszej kuchni. Do naszego wykorzystałam inny dostępny szablon. Jak zobaczycie na screenach szablonów jest bardzo dużo do wyboru. Ponadto możemy stworzyć własne projekty, bądź dostosować dostępne szablony pod nas. 

Kolejna z opcji do wyboru to foto książka, która skradła moje serce. Mam na razie trzy. Pierwsza z chrztu świętego Karoliny, druga to jej pierwszy rok zycia a trzecia to nasz ślub cywilny. Postanowiłam robić tak co roku dziewczyną. Każda będzie miała na pamiątkę foto książkę z każdego roku swojego życia. Przyjemniejsza forma albumu na zdjęcia. 

Niedługo będę robić pamiątkową z chrztu świętego Kariny oraz z okresu od roku do dwóch lat Karoli. Chcecie zobaczyć jak wyjdą? 

Są jeszcze inne opcje, z których nie korzystałam. Takie jak: foto obraz, foto kubek, foto poduszka, foto panel, foto puzzle czy foto pokrowiec. Czekam na zdjęcie naszej całej czwórki i wtedy zamówienie foto obraz. Mam nadzieję, że będę również tak zadowolona jak z wcześniejszych zakupów. 

Jeśli chodzi o dostawę - jeżeli macie Empik u siebie to za darmo odbieracie u nich i ponosicie jedynie koszt zamówienia. Druga opcja, z której korzystam częściej to kurier. Zazwyczaj jest to kurier UPS. Stała opłata 12 zł. Jeżeli jednak zamówienie jest powyżej kwoty 150 zł dostawa darmowa. Czas realizacji zamówienia to tydzień. Ja zazwyczaj po 5 dniach mam towar u siebie. 

Wszystko edytujecie na ich stronie w bardzo prosty sposób, zresztą widzieliście to wyżej. Strona niestety lubi się zacinać co jest ich największym minusem.

Często mają bardzo fajne promocje, gdzie foto książkę można zamówić za 29,99zl czy odbitki za 15gr. Myślę, że warto wiedzieć o tego typu opcjach. Fajna sprawa na prezent, czy dla nas samych na pamiątkę.

Chcecie więcej tego typu stron z których korzystam?